Edytujesz Zorza Majowa (2024) (sekcja)

==Zorza 10 maja==
Uderzenie CME zostało zaobserwowane w okolicy godziny 18:35 (L1, CEST)<ref group="uwaga">Podany czas w czasie środkowoeuropejskim letnim dla punktu libracyjnego L1, aby obliczyć czas uderzenia w magnetosferę Ziemi należy policzyć tzw. opóźnienie L1, czyli czas jaki potrzebuje wiatr aby przebyć ~1.5mln km. W tym wypadku były to 34 minuty, czyli pierwsze skutki CME mogliśmy obserwować najwcześniej o 19:10 (Ziemia, CEST)</ref>. Od samego początku zauważalna była wysoka zmienność [[Międzyplanetarne pole magnetyczne|międzyplanetarnego pola magnetycznego]] (IMF), co przyczyniło się do wzmożonej aktywności [[Substorm|substormów]] (które w zasadzie nie przestawały się pojawiać). Początkowe uderzenie osiągnęło Bt na poziomie 53nT, po czym obserwowany był momentalny spadek do 4nT, po którym nastąpił impakt kolejnego CME zwiększając wartość całkowitej indukcji do 73nT. 

Dzięki ekstremalnej aktywności geomagnetycznej (K-index=9), zorze były widoczne znacznie dalej na południe niż zwykle — obserwowano je nawet na równiku, co czyni tę zorzę jedną z niewielu, które mogły być obserwowane na całej planecie.

W Europie zorze widziano m.in. w Hiszpanii, Włoszech, Grecji i Polsce, gdzie były szczególnie intensywne w nocy z 10 na 11 maja. W Ameryce Północnej zjawisko zaobserwowano aż po Florydę i Teksas. Fotografie zorzy polarnej z tego okresu ukazywały niezwykle szeroką paletę kolorów — od klasycznej zieleni i czerwieni, po rzadko spotykane odcienie purpury i niebieskiego.

Wysoka intensywność zorzy była wynikiem silnie ujemnego komponentu pola międzyplanetarnego Bz (poniżej –50 nT) oraz dużej prędkości wiatru słonecznego (ponad 700 km/s), co umożliwiło efektywne przenikanie cząstek słonecznych do górnych warstw atmosfery ziemskiej. Zorze były widoczne gołym okiem nawet w dużych aglomeracjach, gdzie zwykle dominuje zanieczyszczenie świetlne.

W Polsce była to jedna z niewielu okazji kiedy można było obserwować [[Korona zorzy|koronę zorzy]].